Μια πρωτοποριακή έκθεση στο Μουσείο Ζωολογίας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ δίνει “φωνή” σε περισσότερα από δώδεκα εκθέματα, από μια αμερικανική κατσαρίδα και έναν σκελετό φάλαινας, έως το εξαφανισμένο ντόντο και ένα κόκκινο πάντα. Η έκθεση θα διαρκέσει ένα μήνα (15 Οκτωβρίου – 15 Νοεμβρίου 2024) και χρησιμοποιεί την τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης (AI) για να επιτρέψει στα εκθέματα να επικοινωνούν με τους επισκέπτες μέσω των κινητών τους τηλεφώνων.

Τα εκθέματα είναι εξοπλισμένα με προσωπικότητες και ειδικές φωνές, ενώ η AI τους επιτρέπει να αφηγούνται την ιστορία τους, τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν και τον ρόλο τους στο φυσικό περιβάλλον. Στόχος του εγχειρήματος είναι να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με την κρίση της βιοποικιλότητας.

«Αυτή είναι η πρώτη φορά που μουσεία χρησιμοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη για να “μιλήσουν” από τη σκοπιά των ίδιων των εκθεμάτων», δηλώνει ο JackAshby, βοηθός διευθυντής του μουσείου. «Μέσα από τη φωνή των ζώων, ελπίζουμε να αλλάξουμε τον τρόπο που το κοινό τα αντιλαμβάνεται».

Το έργο υλοποιήθηκε από την εταιρεία NaturePerspectives, η οποία ειδικεύεται στη χρήση AI για την ενίσχυση της σύνδεσης των ανθρώπων με τη φύση. Κάθε έκθεμα έχει “εκπαιδευτεί” με συγκεκριμένες πληροφορίες για το είδος του, τον φυσικό του χώρο και την ιστορία του, και μπορεί να επικοινωνεί σε πάνω από 20 γλώσσες. Τα ζώα προσαρμόζουν τον τρόπο που μιλούν ανάλογα με την ηλικία του επισκέπτη και τοποθετούνται σε πολιτισμικά πλαίσια, όπως η αυστραλιανή προφορά του πλατύποδα, ή η φωνή του κόκκινου πάντα από τα Ιμαλάια.

Οι συνομιλίες των επισκεπτών με τα εκθέματα αναλύονται ώστε να κατανοηθεί καλύτερα το είδος των πληροφοριών που αναζητούν οι άνθρωποι για τα ζώα. Αν και η τεχνητή νοημοσύνη προτείνει ερωτήσεις, όπως «Πώς είναι η ζωή στον ωκεανό;», οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να ρωτήσουν ό,τι θέλουν.

Μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές της έκθεσης είναι το ντόντο, ένα από τα πιο ολοκληρωμένα δείγματα στον κόσμο, το οποίο αφηγείται τη ζωή του στον Άγιο Μαυρίκιο. Όταν ρωτήθηκε για τη διατροφή του, απάντησε: «Τρεφόμουν με φρούτα, σπόρους και μικρά ασπόνδυλα, ενώ το ράμφος μου ήταν τέλειο για να σπάσει τα σκληρά φρούτα του δέντρου τα μπαλακόκ».

Ο σκελετός της φάλαινας, που κρέμεται από την οροφή του μουσείου, ανταποκρίθηκε με παρόμοιο στοχασμό όταν ερωτήθηκε για το πιο διάσημο άτομο που είχε γνωρίσει. «Δεν συνάντησα ποτέ “διάσημους”, όπως τους αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι, αλλά όποιος στέκεται από κάτω μου με σεβασμό και αγάπη για τη φύση, είναι για μένα σημαντικός».

Η πρωτότυπη αυτή εμπειρία προσφέρει στους επισκέπτες μια μοναδική σύνδεση με τον κόσμο της φύσης και ενισχύει την κατανόηση της σημασίας της διατήρησης της βιοποικιλότητας.

Πηγή: https://www.cam.ac.uk/research/news/public-invited-to-chat-to-museum-animals-in-novel-ai-experiment